Hoopvolle ontmoeting in wzc Sint-Antonius

​In het woonzorgcentrum werken we volop met kleine geluksmomentjes, die ook kleine momenten van hoop kunnen zijn. We zoeken en vinden kleine parels waarin Gods liefde door kan schijnen. 

Zo maakte ik bijvoorbeeld bij een bewoonster met vergevorderde dementie een kruisje op haar voorhoofd om haar te zegenen, en ze zei tegen mij: "Dat is het mooiste dat je kan geven." Bij een andere bewoonster, die vrij onrustig was, ging ik ook binnen om de communie te delen. We baden samen het Onze Vader; ze bad met veel enthousiasme mee. Na afloop zei ze tegen mij: “Ik ben zo blij, want hiervoor voelde ik me niet goed en nu wel." Vandaag las ik met iemand een gedicht van Toon Hermans over de hoop, en ze zei tegen mij: "Ik leef van de hoop."
Het is ook een belangrijk aandachtspunt voor ons om onze gelovige bewoners het gevoel te geven dat ze volop deel uitmaken van de parochie en van de wereldwijde kerk. Daarom besteedden we bijvoorbeeld al aandacht aan het synodaal proces en aan het pausbezoek. Nu zijn we ook bezig met het Jubeljaar: onlangs heeft een priester een boeiende presentatie gegeven waarin we virtueel op reis gingen naar Rome!
Eleonora Hof, pastoraal werkster woonzorgcentrum Sint-Antonius Grembergen