In het weekend van 14 – 15 -16 maart was er feest in de Sint-Martinusschool te Zomergem.
De bouwwerken die gestart waren in februari 2024 waren afgerond en het resultaat is een nieuwe bewegingszaal voor de kleuters en het eerste leerjaar en twee nieuwe klaslokalen. Tegelijk werd de speelplaats in een groene omgeving omgetoverd. De kinderen zullen, eens alles gegroeid is, kunnen spelen in de avonturenzone, of in de zone om te klimmen en te klauteren, of in de stilte-/rustzone,… en er zal ook buiten les kunnen gegeven worden.
Op vrijdag werd het gebouw en de speelplaats ingezegend door Deken Dick.
Zaterdag 15 maart stelden we onze school open voor iedereen die het nieuwe gebouw eens wou zien. Daarom hebben we het anker van hoop ook in de nieuwbouw opgesteld. De bezoekers mochten een boodschap van hoop schrijven voor het personeel en de kinderen.
Er werden warme, hoopvolle woorden geschreven op een canvasdoek. De canvas waarop de mooie wensen staan, krijgt een mooi plekje in de school.
 
Dank aan iedereen die ons hoop voor de toekomst gaf.

Een pelgrimstocht doorheen ons huis

Toen een collega vroeg of het anker van hoop ook eens bij ons kon langskomen, nam ik het eerst letterlijk. Ik trok naar de visser in huis en vroeg hem waar ik een anker kon vinden.

Wat er daarna gebeurde, had ik niet kunnen voorzien.

Het anker van hoop was nog geen uur in huis, of het stond al op wieltjes klaar om te vertrekken. Vier dagen lang pelgrimeerde ik ermee doorheen onze gangen, kamers, kelders en tuinen. Wat begon als een symbolisch gebaar, werd een diep menselijke en spirituele reis.

Het begon in de kinezaal.

 Zuster Jeannine, de laatst levende zuster van onze congregatie, nodigde me uit om eens langs te komen: ze had fotoalbums liggen, vol herinneringen.

Eenmaal op pad, begon het anker te spreken.

​Kunstwerk maart: Japanse notenboom – Ginkgo Biloba 
 
Met het kunstwerk van maart willen mevr. De Cauwer, leerkracht Broederschool Stekene en haar leerlingen, de Japanse notenboom weergeven. Misschien lijkt het op het eerste gezicht een gewone boom, maar achter deze boom schuilt een krachtig verhaal van hoop, veerkracht en nieuw leven.
 
De Japanse notenboom, of Ginkgo Biloba, is een van de oudste boomsoorten op aarde. Wat deze boom zo bijzonder maakt, is dat hij bijna onverwoestbaar is.
Na de atoombom op Hiroshima in 1945, werd bijna alles verwoest. Maar uit de as en het puin groeiden enkele ginkgobomen opnieuw uit, als een teken van leven en hoop, daar waar alles verloren leek.

Het grote houten anker dat ons dekenaat rondreist, is -na zijn eerste passage doorheen de Sint-Martinus- en Sint-Gudulaparochie in januari- weer bij ons aanwezig! De maand april staat, wat het anker betreft, in het teken van de ‘Duurzame zorg’ (= de zorg vanuit onze parochie voor zieken en ouderen thuis of in een zorginstelling). Gedurende deze lentemaand zal het anker woonzorgcentra, Samana-afdelingen en het ziekenhuis bezoeken, plaatsen waar het fragiele van het leven en de hoop elkaar kruisen.
In de kwetsbare momenten van ziekte of ouderdom is hoop niet enkel levensnoodzakelijk maar zij dient zich ook vaak in hele kleine en onverwachte zaken aan.
Deze plaatsen van zorg-voor-elkaar, of beter: de hoopgevende mensen die er werken, wonen of zich engageren, zullen het anker van hand tot hand laten gaan en zo een ketting van hoopvolle initiatieven rijgen.
We presenteren je graag de tocht die het anker van hoop zal afleggen.
Lees meer op deze website: 
https://www.kerknet.be/kerk-aalst/informatie/het-anker-van-hoop-trekt-rond?microsite=17064

​Het deed deugd het ‘anker van hoop’ te mogen verwelkomen in het WZC Sint-Bernardus!
Het nodigde ons uit om stil te staan bij de gedachte dat de site, waarop het WZC gelegen is, echt ‘een plaats van hoop’ is. Naast het woonzorgcentrum vinden we er service-flats, sociale woningen, een huis waar een vluchtelingengezin verblijft, een lagere school en het woonhuis van de zusters Bernardinnen. Er wordt zorg gedragen voor kinderen, voor ouderen en voor mensen die op sociaal of materieel vlak wat ondersteuning nodig hebben. Er wordt gezocht naar kansen om te werken aan verbinding. Door mensen te ontmoeten, kan verbondenheid groeien en … HOOP!
Op dinsdag 18 maart kwamen kinderen van de lagere school ‘De duizendpoot’ naar het WZC om samen met de bewoners gezelschapsspelletjes te spelen.  Zij hopen in elk geval dat de bewoners in het rusthuis nog lang mogen leven, zodat ze nog vaak samen kunnen spelen!
Bij het ‘anker van hoop’ werd door kinderen van ’t Brugje een kunstwerk aangebracht. Zij kijken hoopvol uit naar een vernieuwde groene speelplaats. De bewoners mogen delen in die droom, want velen van hen kunnen vanuit hun kamer genieten van de spelende kinderen.
Op woensdag 19 maart hebben personeelsleden van het WZC de krachten gebundeld ten voordele van broederlijk delen. Met de actie ‘culinair solidair’ werden bewoners, familie en omwonenden uitgenodigd om deel te nemen aan een spaghetti-maaltijd (ter plaatse of via take away). De opbrengst van deze actie is bedoeld om ook bij mensen in het zuiden HOOP te brengen.
Bewoners van het WZC, personeel, vrijwilligers, familie, zusters, omwonenden, leerkrachten en kinderen: dankjewel voor de zaadjes van hoop die jullie verspreiden op de Sint-Bernardussite!
 
Zuster Riet (zusters Bernardinnen)

Een koude, zonnige zondagmorgen bracht veel mensen op de been om samen te komen Eucharistie te vieren  om 9u, met veel gezinnen, want het was ook gezinsviering.
Daarnaast ook families die een intentie hadden aangevraagd en ook onze parochiale namis voor de overledenen van de voorbije maand.