In het dekenaat Eeklo kwamen we op 28 december vanuit de vier parochies samen in de Sint-Ghislenuskerk van Waarschoot voor sfeervolle avondwake. Ervaringen van hoop werden uitgesproken door Krista Carreel, pastoraal werker in het WZC Sint-Vincentius in Kaprijke. “Een bewoonster van 90 heeft in het voorbije jaar haar enige zoon verloren. Elke week kwam hij op vaste dagen op bezoek bij zijn moeder. En ineens nooit meer. Plots overleden. De collega’s en ik vroegen ons bang af: hoe gaat zij dit te boven komen? En vooral: komt ze dit nog wel te boven? Elke week ga ik bij haar met de communie op de kamer. We praten dan even, meestal komt haar zoon ter sprake. Zij vertelt mij dat ze steun vindt in haar geloof, in het samen bidden. Maar ze vertelt mij ook dat elke dag, kort vòòr het avondeten, een medebewoonster bij haar langs komt. Zij praten even, vertellen over de dag. En de bewoonster zegt mij telkens hoeveel steun zij ervaart van de dagelijkse bezoekjes van haar “engel”. Hoop te midden van diep verdriet…
Kort geleden heeft een man zijn echtgenote naar ons woonzorgcentrum gebracht. Met veel pijn in het hart. Hij heeft haar enkele jaren thuis verzorgd, en hoopte dat verder te kunnen doen. Maar het lukte echt niet meer thuis. En dus dan toch een rusthuis. Hij heeft het er heel moeilijk mee. Maar elke avond zie ik hem naar het woonzorgcentrum komen om zijn echtgenote te helpen bij het avondeten, om met haar samen te zijn. Ik denk dan wel eens aan dat lied: ‘Als liefde zoveel jaar kan duren…’ Elke dinsdagnamiddag is er een eucharistie- of gebedsviering. Op het eerste gezicht vormen wij een fragiele gemeenschap. Maar wie dieper kijkt ziet ook een heel krachtige gemeenschap. Een groep bewoners is wekelijks trouw op post. Elk bidt, zingt en viert mee op zijn of haar eigen manier, maar wij zijn telkens samen als volk van God met heel de wereld in ons hart. In de kerstviering hebben we in de voorbede ook gebeden dat we hier vanavond het Jubeljaar goed mogen inzetten. De bewoners kunnen er hier nu niet bij zijn, maar ze groeten jullie van harte. Mogen wij samen, waar wij ook wonen, als pelgrims van hoop op tocht gaan doorheen het Jubeljaar.” Bekijk hier meer foto’s van de viering en lees een terugblik op de avondwake bij de start van het jubeljaar in het dekenaat Eeklo.
0 Opmerkingen
Je opmerking wordt geplaatst nadat deze is goedgekeurd.
Laat een antwoord achter. |
Wat is de estafette van hoop?Het anker van de hoop reist in 2025 langs verschillende haltes: parochies, scholen, zorginstellingen, jeugdbewegingen,... noem maar op! Bij elke halte delen we een concreet verhaal van hoop. Deze verhalen kan je hier lezen. Zo krijgt de dagelijkse goedheid meer zichtbaarheid en laten we nieuwe verbindingen en dwarsverbanden ontstaan in het dekenaat. verhalen uit je eigen dekenaat
Alles
|