​Naar aanleiding van het Jubeljaar, gaat in onze dekenij het anker rond in het kader van de estafette van de hoop.  In onze parochie was het reeds te zien in de kerk van Assenede, in WZC Sint-Jozef te Assenede en WZC Sint-Bernardus te Bassevelde.  Het anker was ook reeds te zien in de kerk van Ertvelde.
Op zaterdag 29 maart was de kerk van Sleidinge aan de beurt.  Tijdens die eucharistieviering ontvingen de kandidaat-vormelingen van diaken Peter en priester Marc het kruisje.  Dat gebeurde rond het anker.  
De estafette van de hoop duurt voort.  Want meteen na de kerk van Sleidinge, verhuisde het anker naar de kerk van Evergem.  Op zondag 30 maart kregen de kandidaat-vormelingen daar hun kruisje, ook rond het anker. 
Als herinnering aan de aanwezigheid van het anker, kan je in de kerken telkens een ‘hoekje van de hoop’ bewonderen.  De moeite waard om er even bij stil te staan, wat te mijmeren, en vooral… om hoop te putten in deze soms woelige tijden.  

 
Het Anker van Hoop was in de laatste week voor de Paasvakantie te gast in de kapel van het College Ten Doorn, Eeklo. Meer dan 1000 leerlingen passeerden vrijdag 4 april langs het anker. In de klas was er vooraf een bezinningsmoment, ze vouwden een bootje en schreven er een boodschap van hoop op. Per klas kwamen de leerlingen naar de kapel, luisterden naar het paasverhaal en legden het bootje bij het anker. Alle bootjes samen vormden het woord HOOP. Zo ontstond een zee van hoop.
Joke Vermeire
​

Van 19 maart tot 26 maart verwelkomden we Isidore Della uit Burkina Faso.
Isidore is directeur van INADES, een organisatie die de boeren ondersteunt om op een mens- en natuurvriendelijke manier te telen, zonder gebruik van giftige pesticiden.
Tijdens die week was het anker enkele keren van de partij bij de activiteiten.
We hebben aan Isidore uitgelegd wat de bedoeling van het anker is en hem gevraagd om in enkele woorden weer te geven waar hij tekenen van hoop heeft gezien tijdens zijn verblijf.
Hierbij zijn woorden:
Signes d’espoir.
Des personnes âgées actives et agissant sans intérêts au service du bien commun que j’ai vu et côtoyé. Je nourri l’espoir que la nouvelle génération, les jeunes emprunte ce pas.
J’ai vu encore l’amour du prochain dans les cœurs des hommes et des femmes dans un monde ou le contexte est marqué par le consumérisme, le capitalisme, cela nourrit l’espoir d’un changement radieux.
Une solidarité agissante existe toujours dans nos société.
 
Vertaling :
Tekenen van hoop.
Ik heb actieve ouderen gezien, die zich belangeloos inzetten in dienst van het algemeen belang. Ik hoop dat de nieuwe generatie, de jongeren, ook deze stap zal zetten.
Ik heb gezien dat er nog liefde voor de naaste is, in de harten van mannen en vrouwen in een wereld waar de context wordt gekenmerkt door consumentisme en kapitalisme; dit voedt de hoop op stralende verandering.
Actieve solidariteit bestaat nog steeds in onze samenlevingen.

Dinsdag 8 april werd het dekenale Anker van Hoop neergelaten in het woonzorgcentrum De Boomgaard in Lembeke. De zorgkundigen en de vrijwilligers brachten de bewoners samen in de zaal waar de eucharistieviering met ziekenzalving zou plaatsvinden. Ondertussen repeteerde een mini-koortje van vier dames de liederen van de viering in een apart lokaal. De koster bracht de liturgische benodigdheden van de kerk over naar het woonzorgcentrum. Pastorale werkster Anja en haar medewerksters regelden de laatste praktische zaken om de viering vlot te laten verlopen.
De viering stond in het teken van bemoediging en hoop. In zijn inspirerende homilie verwees priester Dick naar het Anker van Hoop dat vóór het altaar stond. Dit anker komt op plaatsen waar mensen zorg dragen voor elkaar, om elkaar geven, naar elkaar luisteren, elkaar nabij zijn en bemoedigen. Het anker was hier dus helemaal op zijn plaats. Want deze prachtige viering werd mogelijk door de goede zorgen van zovele mensen. Tijdens het ontroerende moment van de ziekenzalving zong het minikoortje a capella mooie zinvolle liederen zoals “De kracht” en “Ga met God en Hij zal met je zijn”. Na de communie klonk het ‘lijflied’ van het anker: “Vlam van liefde, hoop die ons doet leven”.
Als afsluiter konden alle aanwezigen met elkaar een vreugdevol glas laten klinken op deze hartverwarmende ontmoeting met de Heer en met elkaar!
 
Jan en Marleen Vermeire-Van der Mast
(H. Claraparochie, dekenaat Eeklo)

“De parochiecarrousel”, een activiteit in het kader van het voorbereidingstraject op het vormsel.
Dit vraagt om een woordje uitleg …
 
Alle vormelingen en hun gezin werden op zondag 23/03 verwelkomd in verschillende werkwinkels van de parochiecarrousel. Werkwinkels waarin men een woordje uitleg kreeg en kon deelnemen aan een activiteit van een organisatie of initiatief binnen de parochie die zich inzet voor anderen.
Men kon er kennis maken met het engagement van mensen voor Broederlijk Delen, Welzijnsschakels, Oxfam wereldwinkel, Asha Hope, Samana, …
Maar ook met de inzet van vele mensen binnen de parochie zoals de koster en zijn orgel, de mensen die nabestaanden bezoeken in het kader van rouwzorg, de acolieten, …
Allemaal initiatieven die een baken van hoop zijn voor vele mensen.
 
In het kader van het jaar van de hoop werd “hoop” extra in de verf gezet met een “boodschap van hoop-activiteit”. Na een woordje uitleg werden de vormelingen uitgenodigd om zelf een boodschap van hoop te schrijven. Dit werd vastgelegd met een heuse photobooth sessie : één serieuze foto en 3 “leuke” foto’s waarbij ook de ouders uit hun comfortzone werden gehaald.  
De uitnodiging om “een teken van hoop” te zijn, op een vreugdevolle manier in de praktijk gebracht ... 

In het weekend van 14 – 15 -16 maart was er feest in de Sint-Martinusschool te Zomergem.
De bouwwerken die gestart waren in februari 2024 waren afgerond en het resultaat is een nieuwe bewegingszaal voor de kleuters en het eerste leerjaar en twee nieuwe klaslokalen. Tegelijk werd de speelplaats in een groene omgeving omgetoverd. De kinderen zullen, eens alles gegroeid is, kunnen spelen in de avonturenzone, of in de zone om te klimmen en te klauteren, of in de stilte-/rustzone,… en er zal ook buiten les kunnen gegeven worden.
Op vrijdag werd het gebouw en de speelplaats ingezegend door Deken Dick.
Zaterdag 15 maart stelden we onze school open voor iedereen die het nieuwe gebouw eens wou zien. Daarom hebben we het anker van hoop ook in de nieuwbouw opgesteld. De bezoekers mochten een boodschap van hoop schrijven voor het personeel en de kinderen.
Er werden warme, hoopvolle woorden geschreven op een canvasdoek. De canvas waarop de mooie wensen staan, krijgt een mooi plekje in de school.
 
Dank aan iedereen die ons hoop voor de toekomst gaf.

​Het deed deugd het ‘anker van hoop’ te mogen verwelkomen in het WZC Sint-Bernardus!
Het nodigde ons uit om stil te staan bij de gedachte dat de site, waarop het WZC gelegen is, echt ‘een plaats van hoop’ is. Naast het woonzorgcentrum vinden we er service-flats, sociale woningen, een huis waar een vluchtelingengezin verblijft, een lagere school en het woonhuis van de zusters Bernardinnen. Er wordt zorg gedragen voor kinderen, voor ouderen en voor mensen die op sociaal of materieel vlak wat ondersteuning nodig hebben. Er wordt gezocht naar kansen om te werken aan verbinding. Door mensen te ontmoeten, kan verbondenheid groeien en … HOOP!
Op dinsdag 18 maart kwamen kinderen van de lagere school ‘De duizendpoot’ naar het WZC om samen met de bewoners gezelschapsspelletjes te spelen.  Zij hopen in elk geval dat de bewoners in het rusthuis nog lang mogen leven, zodat ze nog vaak samen kunnen spelen!
Bij het ‘anker van hoop’ werd door kinderen van ’t Brugje een kunstwerk aangebracht. Zij kijken hoopvol uit naar een vernieuwde groene speelplaats. De bewoners mogen delen in die droom, want velen van hen kunnen vanuit hun kamer genieten van de spelende kinderen.
Op woensdag 19 maart hebben personeelsleden van het WZC de krachten gebundeld ten voordele van broederlijk delen. Met de actie ‘culinair solidair’ werden bewoners, familie en omwonenden uitgenodigd om deel te nemen aan een spaghetti-maaltijd (ter plaatse of via take away). De opbrengst van deze actie is bedoeld om ook bij mensen in het zuiden HOOP te brengen.
Bewoners van het WZC, personeel, vrijwilligers, familie, zusters, omwonenden, leerkrachten en kinderen: dankjewel voor de zaadjes van hoop die jullie verspreiden op de Sint-Bernardussite!
 
Zuster Riet (zusters Bernardinnen)

Een koude, zonnige zondagmorgen bracht veel mensen op de been om samen te komen Eucharistie te vieren  om 9u, met veel gezinnen, want het was ook gezinsviering.
Daarnaast ook families die een intentie hadden aangevraagd en ook onze parochiale namis voor de overledenen van de voorbije maand.
 

Vrijdagnamiddag 14 maart hielden enkele leden van de werkgroep diaconie van de H. Claraparochie tot ’s avonds een Koffiestop in de Colruyt te Eeklo ten voordele van Broederlijk Delen. Ook het Anker van Hoop werd er neergelaten, met de mooie nieuwe banner van de Estafette van Hoop als gezelschap. De koffiestopmedewerkers werden door de personeelsleden van Colruyt heel vriendelijk en gastvrij ondersteund. Actie voeren ten voordele van Broederlijk Delen te midden van haastige klanten is geen vanzelfsprekende opdracht. In ijltempo werden de lege winkelkarren naar binnen gereden en de volle karren naar buiten geduwd. Immers, het weekend stond voor de deur. Men verlangde vermoedelijk om op deze koude dag na de werkdag zo snel mogelijk thuis te zijn. Toch waren er mensen die openstonden voor een korte babbel en een kopje koffie of fruitsap. Zij sponsorden gul Broederlijk Delen: het waren hoopvolle momentjes te midden van de winkelrush.
 
Jan en Marleen Vermeire-Van der Mast
(H. Claraparochie, dekenaat Eeklo)

Vzw Triangel toont zich al jaren solidair met ontwikkelingslanden in het Zuiden. Ook in 2025 willen we ons opnieuw inzetten en, via onze 40 dagen van Solidariteit, geld inzamelen voor de uitbreiding van een lagere school ‘La Paix’ in San (Mali).
Afgelopen (as)woensdag 5 maart zijn onze Solidariteitsdagen effectief van start gegaan, dit jaar in het gezelschap van het rondreizende anker van de hoop.
We kwamen hiervoor samen met een 50tal enthousiastelingen in de cafetaria voor het uitbundig versieren van candle bags. Tijdens het drinken van een koude of warme chocomelk werd er creatief en kleurrijk gestickerd, geschilderd, getekend en geknutseld en dachten we na over datgene waarin we hoopvol willen zijn en waarvoor we ons licht willen doen branden.
De vele ontstoken lichtjes kregen nadien een geschikte plaats rond de ontmoetingsboom en tegen het vallen van de avond zorgde ons gemeenschappelijk licht voor een warme gloed op het terrein.
Nog tot 17 april houden we ons licht graag brandende, ook voor onze andere geplande solidariteitsacties. Door solidair te zijn, tonen we onze moed om hoopvol te zijn.