​Op 17 maart werd tijdens de middagpauze in de kapel van het Sint-Gertrudiscollege ‘Even tijd voor vrede’ gemaakt. Met beelden, tekst en liederen, gebracht door het schoolkoor Abadabukileyo en de pastorale groep van de school werd opgeroepen om de hoop niet te verliezen, ondanks de vele slecht-nieuws berichten die dagelijks op ons afkomen. Het ‘anker van hoop’ stond symbool voor dit ingetogen, hoopvol moment.  (RVM)

Het anker van Hoop is afgelopen weken rondgegaan in de Emmaüsparochie Destelbergen, Heusden, Melle. Daar is het te gast geweest in Lichtmisvieringen, bij vormelingen, in scholen, in woonzorgcentra, tijdens de Fluo Night Run en tijdens een Emmaüsviering met alle kerkplekken samen.

​Tijdens een sociale inleefdag trekken 17 jarige leerlingen van het Scheppersinstituut twee aan twee naar een woonzorgcentrum of één of andere sociale werk- of leefgemeenschap in de buurt van Wetteren. De bedoeling van deze inleefervaring is om onze leerlingen in contact te brengen met sociale beroepen én met vrijwilligerswerk. De ervaring dat je iets doet uit medemenselijkheid zomaar, zonder er centen voor te krijgen, is voor velen onder hen een bevreemdende ervaring. 

Het wonder geschiedt elke keer opnieuw: na zo’n dag zijn ze er het allemaal over eens: sociale beroepen en vrijwilligers, die mensen zijn echt goud waard. De leerlingen staan versteld over het  geduld en de liefde waarmee deze mensen elke dag opnieuw omgaan met hun doelpubliek. Ook het contact met de mensen zelf, bejaarden of mensen met een beperking, doet als het ware de schellen van hun ogen vallen. Ze constateren uit eigen ervaring dat beide doelgroepen best wel aangenaam zijn in de omgang. Er wordt gelachen en gefeest.
De brutale roep in onze samenleving dat de vergrijzing in onze maatschappij teveel gaat kosten, klinkt in het niets als je onze jongeren bezig ziet tijdens zo’n inleefdag. Daarom was het anker van hoop mee vandaag.  Als christenen tonen we dat het anders kan, handelen en denken vanuit de kleine goedheid. Deze sociale dag wil een stapje zijn in een andere richting.  
Op school kunnen we jongeren op die manier laten kennismaken met de hoopvolle en blijde boodschap van het evangelie, ook al bereiken we hen vaak niet meer via de parochies en het kerkelijk leven. Zij kunnen ons ook de weg wijzen om het geloof door te geven aan de christenen van morgen.

Op woensdagnamiddag  15 en 29 januari gingen we met een groepje vormelingen naar WZC Armonea Overbeke en RVT Schelderust.
Op de weg  naar het vormsel zijn ongeveer maandelijks na de eucharistieviering catechesemomenten in de kerk van Massemen.
Ditmaal speelden ze op 'vreemd' terrein in een woonzorgcentrum om er te praten en te spelen met mensen die soms tot wel 80 jaar ouder zijn dan hen. 

Op zaterdag 25 en zondag 26 januari 2025 gaven de toekomstige vormelingen van respectievelijk kerkplek Bottelare en kerkplek Merelbeke hun naam op tijdens sfeervolle gezinsvieringen met de parochiegemeenschap.  Zij spraken de wens uit om gevormd te worden en zich te engageren en te leven vanuit de kracht van Gods heilige Geest.
Dit drukten zij uit in persoonlijke gebeden.
Enkele van deze zeer hoopvolle gebeden:

​Het anker van hoop heeft op dinsdag 21 januari haltgehouden in het WZC Larenshof te Laarne. Daar vond de gemeenschappelijke ziekenzalving plaats. De ziekenzalving op zich is een teken van hoop. 

Om de 25 jaar viert de katholieke Kerk een heilig jaar of jubeljaar, ter herinnering aan de geboorte van Jezus. De opening van de heilige deur in de Sint-Pietersbasiliek van Rome gaf op kerstavond het startschot van Pelgrims van Hoop, zoals het heilige jaar 2025 werd gedoopt.
In het weekend van 28 en 29 december werd het Jubeljaar officieel geopend in ons bisdom.
In het dekenaat Wetteren kwamen we op 28 december vanuit de vier parochies samen in de Sint-Martinuskerk te Massemen voor een avondwake.
Tijdens dit ongebruikelijk uur stonden we stil bij alle tekens van hoop die ons omringen.