Hoop als pelgrim

Ik ben Gerrit Nicque. Ik ben al 47 keer meegegaan op bedevaart naar OLV van Halle, een pelgrimstocht van hoop. Ik ben ook al 25 jaar bestuurslid van de broederschap. Deze taak heb ik overgenomen van mijn opa, na zijn overlijden. Mijn opa was een vaste waarde voor het organiseren van de bedevaart naar Halle. Hij deed dat meer dan 60 jaar. Proficiat daarvoor, opa!
​Vele mensen vragen mij soms: “Waarom ga je eigenlijk op bedevaart?” Dan zeg ik: “Om al mijn zondekes van het voorbije jaar te vergeven.” En dan lachen ze. Maar eigenlijk doe ik het voor versterkende kracht en voor een goede toekomst van het volgende jaar. Ik doe de bedevaart ook om hoop te krijgen.​

Als het eerste weekend van september nadert, breekt er een speciale periode aan. Ik word echt naar de bedevaart toe gezogen. Soms is er ook iets dat me dwarszit en tegen mijn eigen gevoel ingaat. Maar als ik op bedevaart ga naar OLV van Halle in de basiliek, dan steek ik enkele kaarsjes aan. Dan heb ik terug hoop en ben ik opgelucht. Dan zeg ik: “Tot volgend jaar, Lievevrouwke.”
Ik herken daarin de krachtige woorden waarmee paus Franciscus het jubeljaar aankondigde: de hoop stelt nooit teleur. ​