Hoop doet leven - Ingrid Blommaert

Het project "Anker Onderweg" in Het Heilige Jaar "Pelgrims van Hoop" heeft me van bij het begin aangesproken. Ik kreeg het anker overhandigd door een heel lieve dame Nathalie. We raakten aan de praat en op het einde kwamen we tot de slotsom dat we een gemeenschappelijke vriendin hadden. In mijn familie ben ik de enige actief katholiek gelovige. Er wordt soms wel eens lacherig gedaan hierover maar daar trek ik me niets van aan.  

---

Het anker kon op geen beter tijdstip bij ons komen want op 7 juni deed mijn kleindochtertje Juliette haar Eerste Heilige Communie. Juliette keek heel verwonderd uit naar deze bijzondere dag. Ik dacht bij mezelf ik mag toch nog blijven hopen!
​In deze periode hebben we ook afscheid genomen van Priester Herbert. Herbert het ga je goed op je nieuwe opdracht. Ik heb regelmatig op een stil moment gebeden bij het anker voor een betere wereld zonder oorlog.
Graag plaats ik hieronder een gedicht over Hoop is liefde.

Hoop is liefde
Hoop heeft zich
verankerd in mijn ziel.
Hoop het uit zich
heel zachtjes, heel subtiel.
Hoop op wat nog komen gaat,
en wat beter kan.
Hoop dat liefde echt bestaat.
Ik hoef niet bang te zijn, ik geniet ervan.

Hoop voor de dag van morgen
en voor allen om me heen.
Goede hoop kent geen zorgen.
Hoop is liefde en dat voel je meteen.

Hoop is een lichtje in je hart dat je vandaag moed geeft en morgen kracht. Dus heb je een lichtje in je hart. Laat het dan vandaag schijnen en het licht verspreiden.