Mekaar meenemen op de pelgrim in Parochie Edith Stein

BIJNA NOEMDEN WE HET: DE JUBELBUS

We schreven en vernoemden het al meermaals: wie vervoer nodig heeft naar een viering mag dat steeds melden. We regelen het graag voor u. Sinds we met de parochieploeg willen overschakelen naar geregeld een gezamenlijke viering (een ‘jubelviering’), en omdat we beseffen dat verplaatsing mogelijks één van de drempels is om daar aan deel te nemen, hebben we dat vervoersaanbod een bestendiger vorm gegeven. En een naam. Die naam had kunnen zijn: ‘car & credo’, of ‘de wegwijzers’, of ook ‘gas met genade’, ‘de zalige zitplaats’, ‘de jubelbus’. Het werd: ‘De Steinmobiel’. 

Wat betekent nu de werking die we ‘de Steinmobiel’ noemen? 
Als je moeilijk in een bepaalde viering kunt geraken, dan bel je enkele dagen vooraf naar het nummer 0479 48 46 03 (of je meldt het aan iemand van de parochieploeg die je kent). Vervolgens komt uw verzoek terecht bij een poel van mensen die bereid zijn een tussenstop te houden, of een ommetje te maken zodat ook jij kunt meevieren. Eén van die vrijwilligers van ‘de Steinmobiel’ zal u thuis ophalen en terugbrengen.  
‘De Steinmobiel’ is dus niet 1 auto, maar het zijn beschikbare chauffeurs vanuit uiteenlopende hoeken van de parochie.  

Dat iedereen ter plaatse geraakt om samen te kunnen vieren, dat komt natuurlijk ‘van alle kanten’. Daarmee bedoelen we: dat we nu deze werking uitbouwen -als mogelijke hefboom naar het meer samen vieren- neemt niet weg dat er zorgzame aandacht mag blijven. Iedereen vindt aandacht ‘voor’ iedereen belangrijk, maar die zorgzaamheid is eigenlijk ook ‘van’ iedereen. Vraag dus zelf gerust aan anderen of ze er wel gemakkelijk geraken.  
​
Tot slot: ook chauffeur zijn is een zalige zitplaats hebben. Als je met andere woorden graag toegevoegd wordt aan het groepje van beschikbare vrijwillige chauffeurs, meld dat dan gerust. 
Ondertussen dank aan al die soorten van pelgrims. Mekaar meenemen is hoe dan ook een schone beweging. Ze is zowel evangelisch als ecologisch (de encycliek ‘Laudato si’ van paus Franciscus is destijds namelijk niet geschreven voor de papiermand). 
En in dat meenemen, en in dat omzien naar de ander, mogen we onszelf als gemeenschap verstaan. Het is een missie.