Wij waren op 17 mei samen onderweg naar Oostakker: 9 stappers, 25 fietsers en een groep met de bus of wagen. Ieder met zijn eigen rugzakje, klein of groot, ieder met zijn eigen intenties. Verdriet maar ook vreugde wordt aan Maria toevertrouwd .

Als pelgrims van hoop
Op zaterdag 17 mei, een stralende lentedag, verzamelden wij met velen uit de verschillende kerkplekken van de St.-Gabriëlparochie en de Moeder Teresaparochie in Oostakker-Lourdes.  Wij kwamen met de bus, openbaar vervoer of eigen wagen; de sportievelingen onder ons met de fiets en sommigen zelfs te voet.
Wij hadden allen één doel: samen als pelgrims van hoop op bedevaart gaan en ons laten inspireren door het geloof en de gedrevenheid van Maria.

Volksdansgroep Drieske Nijpers uit Sint-Gillis-Waas nam ons dekenaal anker mee naar de Erfgoeddag aan de Roomanmolen in Sint-Pauwels.
Terwijl bezoekers kennismaakten met het rijke culturele erfgoed, werden ze ook uitgenodigd om stil te staan bij het anker van hoop. Ze konden zich laten inspireren en een korte boodschap nalaten over wat hoop voor hen betekent.

De gemeente Stekene wou meewerken aan het brengen van een hoopvolle boodschap naar de wereld toe en stelde de wachtruimte van het gemeentehuis ter beschikking zodat het anker inwoners van de gemeente Stekene mocht inspireren tot hoop.

​Mocht ik jou vragen: ‘Heb je nog hoop?’,  hoe zou je die vraag dan ervaren? Er zit een twijfel in die vraag.  Het is een vraag, die ik nooit stel bij mijn werk in de gevangenis, of bijna nooit. De hoop van gedetineerden hangt samen met wat er boven hun hoofd beslist wordt: uitgangsvergunningen, voorwaardelijke invrijheidsstelling, elektronisch toezicht,… Heel hun hoop is daarop gericht, begrijpelijk. Ik van mijn kant hoop dat ze durven naar zichzelf te kijken, en daarbij vragen durven te stellen. Durven dus, want dat vraagt moed. En dat kan niet zonder een bodem, waarop je kunt ‘staan’ om naar je schaduwkanten te kijken. Net omdat het recidiefpercentage zo hoog ligt, hoop ik met hen een weg te mogen gaan, samen met de mens in de gedetineerde, en met de anderen die met hem begaan zijn, de psychologen, de welzijnswerkers, maar ook de chefs en de directie. 

Een kleine greep uit situaties die ons deden smelten…
Een kleine greep uit situaties die hoop gaven gedurende dit schooljaar in de Sint-Maarten Bovenschool…
 
Leerlingen na een moeilijk gesprek in de klas, over jongeren met mentale problemen:
 “Je kan niet weten wat iemand meemaakt of hoe iemand iets ervaart. We zouden minder moeten oordelen. Het gaat niet om onze mening of om ons gelijk. "We zouden meer moeten luisteren.”
“Erkenning en begrip geven dat een ander het zwaar heeft, is veel belangrijker dan zelf een oordeel vellen.”
Zulke gesprekken in respect, zo’n zachte, wijze woorden - zonder te concluderen of zonder tot een oplossing te komen - maken de wereld echt beter.

Samen met de vormelingen streek op 14 mei het ‘Anker van Hoop’ neer aan de Mariagrot in Kleit. De namiddag bestond uit een spel, een stukje catechese over de betekenis van Maria en de Mariadevotie, en een biddende en bezinnende ‘kleine ommegang’ bij de Zeven Smarten.
 
Net als Maria en haar Zoon Jezus kennen wij hoogte- en dieptepunten, in ons persoonlijke leven maar ook als samenleving; in onze directe leefwereld en op wereldvlak. De Mariagrot, met haar vele, vele bezoekers doorheen het jaar en vooral in de Mariamaand, is het bewijs dat Maria steun, kracht en vertrouwen blijft geven, zelfs aan mensen die niet of weinig geloven in God.
Ons hoopvol samenzijn met vormelingen, pastoor Luc, ouders en catechisten was een sterk teken van onze verbondenheid als christenen, rond Maria en haar Zoon. Want zoals Maria mogen we geloven dat na de donkerte het Licht altijd weerkeert. En niet te vergeten: wijzelf kunnen deel zijn van dat Licht!

Woensdag 30 april, donderdag 1 en vrijdag 2 mei speelde AVT (Adegems Volks Theater) naar aanleiding van het 65ste verjaardag een toneelstuk ten voordele van Kom Op Maldegem. Het werd een bewerking van het beroemde stuk van Molière, le Malade Imaginaire. Etienne Notteboom maakte er een prachtige komedie van en onder de titel Ziek zijn is plezant genoten ruim 500 aanwezigen van dit theaterstuk.
Momenteel hebben wij nog geen zicht op de opbrengst, maar alleen al de inspanning en het gebaar ten aanzien van Kom Op Maldegem doet ons beseffen dat onze werking helaas nog altijd actueel is.
Daarom was het plaatsen van het Anker in ons Cultureel Centrum een enorm mooi gebaar met een sterke symboliek. Namelijk ook wij willen met onze groep Kom Op Maldegem een teken van hoop zijn voor al diegenen die geconfronteerd worden met de ziekte met de grote K. Door onze inzet, door onze betrokkenheid, door onze aanwezigheid steunen wij reeds 30 jaar zoveel mensen. Onze inzamelacties door de jaren heen (ruim 500.000 euro) zijn het duwtje in de rug om het onderzoek te stimuleren zodat diegene die kanker heeft, meer en meer hoop krijgt op genezing.
3 avonden zorgde AVT voor amusement en toonden ze eens te meer hun groot talent op het toneel en hun groot hart. De opbrengst van deze 3 avonden gaat integraal naar Kom Op Maldegem. Onze groep is AVT ontzettend dankbaar.
Deze halte was zeker een verhaal van hoop!