![]() Vrijdagnamiddag 14 maart hielden enkele leden van de werkgroep diaconie van de H. Claraparochie tot ’s avonds een Koffiestop in de Colruyt te Eeklo ten voordele van Broederlijk Delen. Ook het Anker van Hoop werd er neergelaten, met de mooie nieuwe banner van de Estafette van Hoop als gezelschap. De koffiestopmedewerkers werden door de personeelsleden van Colruyt heel vriendelijk en gastvrij ondersteund. Actie voeren ten voordele van Broederlijk Delen te midden van haastige klanten is geen vanzelfsprekende opdracht. In ijltempo werden de lege winkelkarren naar binnen gereden en de volle karren naar buiten geduwd. Immers, het weekend stond voor de deur. Men verlangde vermoedelijk om op deze koude dag na de werkdag zo snel mogelijk thuis te zijn. Toch waren er mensen die openstonden voor een korte babbel en een kopje koffie of fruitsap. Zij sponsorden gul Broederlijk Delen: het waren hoopvolle momentjes te midden van de winkelrush. Jan en Marleen Vermeire-Van der Mast (H. Claraparochie, dekenaat Eeklo)
0 Opmerkingen
![]() Op woensdag 12 maart was schrijfster Kristien Hemmerechts te gast in Beervelde in het kader van onze jaarlijkse geloofsverdiepingsavond. In het boek ‘Van ver gekomen’ beschrijft Hemmerechts haar inspirerende terugkeer naar de kerk. Vijftig jaar eerder, toen ze een jaar of 16 was, had ze heel uitdrukkelijk afstand genomen van de kerk. Na een streng katholieke opvoeding was er een gevoel van beklemming en boosheid gegroeid t.o.v. kerk en godsdienst. Het anker van hoop springt nog even binnen op ons parochiesecretariaat vooraleer het onze parochie verlaat.
Twee sterke jongens, die binnenkort hun eerste communie doen brengen met trots het anker binnen in de kerk. Ondertussen zingen we het “Pelgrimslied van hoop”.
Het anker van hoop reist rond in ons dekenaat op zoek naar verhalen van hoop. Ook in de vasten sprokkelde het zo’n hoopvolle verhalen.
Het woord ‘vasten’ komt elk jaar in de media. Daar komt de vasten ter sprake, niet zozeer omwille van de christelijke veertigdagentijd, maar wel wanneer de ramadan van de moslims begint. Ramadan is de naam van één van de maanden in de moslimkalender. Die kalender komt niet helemaal overeen met onze kalender, waardoor deze maand verschuift doorheen ons jaar. En nu, in 2025, valt de ramadan bijna gelijk met onze veertigdagentijd. In de estafette van het (kleine) anker tussen de scholen in parochie H. Helena is het anker aan z'n 2e halte toe. Deze keer ging Basisschool Drie Beuken aan het werk rond het thema hoop.
Serieus, iedereen van de parochieploeg van parochie Edith Stein zulk een tattoo of wat? Jazeker! Naar aanleiding van onze ‘jubelzondag’ 2 maart. Wat is een jubelzondag? Eén gezamenlijke viering voor alle kerkplekken: ingericht naar aanleiding van het jubeljaar van de hoop, en bedoeld als (hoopvolle) weg naar de toekomst.
(Niet van alle leden van de parochieploeg staan op de foto, maar wees maar zeker: iedereen is wel 'getatoeëerd met hoop'.) Hoop is de verwachting of het geloof dat iets goeds zal gebeuren, zelfs in moeilijke of onzekere situaties. Het is een krachtig emotioneel en mentaal gevoel dat mensen kan inspireren om door te gaan, oplossingen te zoeken of te geloven in een betere toekomst. Hoop kan variëren van kleine persoonlijke verwachtingen tot grote dromen en idealen. Misschien eerst een bekend verhaal van Malala -> Malala Yousafzai's werd geboren op 12 juli 1997 in Mingora, in de Swatvallei van Pakistan. Haar vader, Ziauddin Youafzai, was een onderwijsactivist, en zijn passie voor onderwijs inspireerde Malala vanaf jonge leeftijd. Toen de Taliban in 2007 de macht overnamen in de Swatvallei, verboden ze meisjes om naar school te gaan. Malala, toen pas 11 jaar oud, begon onder het pseudoniem "Gul Makai" een blog voor de BBC, waarin ze schreef over haar leven onder de Taliban en haar verlangen om naar school te gaan. In 2012, op 15-jarige leeftijd, werd Malala het doelwit van een aanslag door de Taliban vanwege haar activisme. Ze werd in haar hoofd geschoten terwijl ze in een bus zat op weg naar huis van school. Wonder boven wonder overleefde ze de aanslag en werd ze overgebracht naar het Verenigd Koninkrijk voor medische behandeling. Haar herstel was opmerkelijk, en ze bleef vastberaden om te vechten voor het recht op onderwijs voor meisjes. Malala's moed en doorzettingsvermogen trokken wereldwijd aandacht. In 2014, op 17-jarige leeftijd, werd ze de jongste winnaar ooit van de Nobelprijs voor de Vrede, die ze deelde met Kailash Satyarthi, een Indiase kinderrechtenactivist. Ze richtte ook het Malala Fonds op, een organisatie die zich inzet voor onderwijs voor meisjes over de hele wereld. Vandaag de dag blijft Malala een krachtige stem voor gelijkheid en onderwijs, en ze inspireert miljoenen mensen met haar verhaal. Maar het kan ook minder groots zijn -> Hoop kan je ook doen doorgaan wanneer het moeilijk gaat, denk bvb. aan mensen met kanker die hoop vinden door de steun van familie en vrienden en kracht putten uit kleine overwinningen, zoals het lopen van een kort stukje na een zware operatie. De hoop op betere dagen houden hen vaak op de been en geven en de moed om door te gaan. Hoop kan anders gezegd iemand of een gemeenschap vooruitstuwen en dus ook de wereld (een beetje) beter maken. Zelf kunnen we hieraan ook bijdragen, meestal zelfs door kleine dingen van alle dagen:
Wij hopen alvast dat het jullie inspireert! Line, Tom, Stigg en Jens – 14 maart 2025
Op vrijdag 14 maart werd een dekenale samenzangavond gehouden in Bellem. Bekijk de sfeerbeelden en geniet mee van meer filmpjes op deze pagina.
Vzw Triangel toont zich al jaren solidair met ontwikkelingslanden in het Zuiden. Ook in 2025 willen we ons opnieuw inzetten en, via onze 40 dagen van Solidariteit, geld inzamelen voor de uitbreiding van een lagere school ‘La Paix’ in San (Mali). Afgelopen (as)woensdag 5 maart zijn onze Solidariteitsdagen effectief van start gegaan, dit jaar in het gezelschap van het rondreizende anker van de hoop. We kwamen hiervoor samen met een 50tal enthousiastelingen in de cafetaria voor het uitbundig versieren van candle bags. Tijdens het drinken van een koude of warme chocomelk werd er creatief en kleurrijk gestickerd, geschilderd, getekend en geknutseld en dachten we na over datgene waarin we hoopvol willen zijn en waarvoor we ons licht willen doen branden. De vele ontstoken lichtjes kregen nadien een geschikte plaats rond de ontmoetingsboom en tegen het vallen van de avond zorgde ons gemeenschappelijk licht voor een warme gloed op het terrein. Nog tot 17 april houden we ons licht graag brandende, ook voor onze andere geplande solidariteitsacties. Door solidair te zijn, tonen we onze moed om hoopvol te zijn. |
Wat is de estafette van hoop?Het anker van de hoop reist in 2025 langs verschillende haltes: parochies, scholen, zorginstellingen, jeugdbewegingen,... noem maar op! Bij elke halte delen we een concreet verhaal van hoop. Deze verhalen kan je hier lezen. Zo krijgt de dagelijkse goedheid meer zichtbaarheid en laten we nieuwe verbindingen en dwarsverbanden ontstaan in het dekenaat. verhalen uit je eigen dekenaat
Alles
|