Veerle schreef over deze viering een artikel voor het parochieblad, en zegt daarin ondermeer: "De Taizéviering was een diep ontroerende ervaring. De combinatie van meditatieve stilte en het gezamenlijk gezang creëerde een gevoel van eenheid en verbondenheid onder de aanwezigen. De teksten van de liederen waren eenvoudig en herhalend, wat hielp om een contemplatieve en reflectieve sfeer te scheppen. Muzikanten brachten telkens een variërende begeleiding. Tijdens een beweging noteerden velen wat hen hoop gaf. Die boodschappen werden verzameld aan het anker van hoop*. Een schoon moment dat toekomst en vreugde geeft." Veerle besluit: "Inspirerend was het om jong en oud verenigd te zien in deze Taizéviering die rust en vrede uitstraalde. Een warme viering die ons samenbracht rond éénzelfde geloof."
We mochten inderdaad in deze verstillende, oecumenische gebedsdienst ook veel jongeren onthalen die zich hebben ingeschreven voor het vormsel of de jongerenzegening. De Taizéviering bleek voor menigeen een heilzame halte op die estafette van hoop die het leven bedoeld is te zijn... (*) Zoals je ziet en leest: het rondreizend anker van ons dekenaat kwam voor een eerste keer stil te liggen op onze parochie. Tijdens dit jubeljaar van de hoop zal je dat anker nog wel hier en daar zien opduiken. Bekijk alle foto's hier.
0 Opmerkingen
Je opmerking wordt geplaatst nadat deze is goedgekeurd.
Laat een antwoord achter. |
Wat is de estafette van hoop?Het anker van de hoop reist in 2025 langs verschillende haltes: parochies, scholen, zorginstellingen, jeugdbewegingen,... noem maar op! Bij elke halte delen we een concreet verhaal van hoop. Deze verhalen kan je hier lezen. Zo krijgt de dagelijkse goedheid meer zichtbaarheid en laten we nieuwe verbindingen en dwarsverbanden ontstaan in het dekenaat. verhalen uit je eigen dekenaat
Alles
|