Op 17 maart werd tijdens de middagpauze in de kapel van het Sint-Gertrudiscollege ‘Even tijd voor vrede’ gemaakt. Met beelden, tekst en liederen, gebracht door het schoolkoor Abadabukileyo en de pastorale groep van de school werd opgeroepen om de hoop niet te verliezen, ondanks de vele slecht-nieuws berichten die dagelijks op ons afkomen. Het ‘anker van hoop’ stond symbool voor dit ingetogen, hoopvol moment. (RVM) In een bezinningsmoment over hoop te midden van crisis. In een wereld waarin klimaatproblemen, oorlogsdreiging en onzekerheid toenemen, lijkt de toekomst soms donker. Maar zelfs in de diepste duisternis kunnen we licht vinden.
Geïnspireerd door De Weg van Cormac McCarthy lieten we hoop toe—niet als een naïef geloof in een snelle oplossing, maar als de moed om ondanks alles het goede te doen. Het is het vuur dat we dragen, zelfs als alles om ons heen lijkt af te brokkelen. Met zang, kaarslicht en bezinning gaven we stem aan die hoop. Help me to carry the fire klonk als een oproep aan elkaar: samen blijven we het vuur dragen, samen kiezen we voor hoop. (K.M.)
0 Opmerkingen
Je opmerking wordt geplaatst nadat deze is goedgekeurd.
Laat een antwoord achter. |
Wat is de estafette van hoop?Het anker van de hoop reist in 2025 langs verschillende haltes: parochies, scholen, zorginstellingen, jeugdbewegingen,... noem maar op! Bij elke halte delen we een concreet verhaal van hoop. Deze verhalen kan je hier lezen. Zo krijgt de dagelijkse goedheid meer zichtbaarheid en laten we nieuwe verbindingen en dwarsverbanden ontstaan in het dekenaat. verhalen uit je eigen dekenaat
Alles
|